در این مقاله از فنحاب به معرفی لایه های شبکه مدل OSI و در همچنین TCP/IP می پردازیم:در علوم مهندسی کامپیوتر، لایه های شبکه و مدل OSI به چارچوب و قوانینی گفته می‌شود که که به درک بهتر تعاملات پیچیده شبکه کمک می‌کند. دو مدل لایه شبکه که امروزه به طور گسترده کاربرد دارند مدل OSI و مدل TCP/IP هستند. البته خود لایه‌های این دو مدل از لحاظ مفهومی با هم متفاوت هستند اما در واقع هر دو عملکرد ارسال و دریافت داده ها را در شبکه را شامل می شوند.

مدل OSI چیست؟

مدل OSI یا Open System Interconnection یک استاندارد ISO برای شبکه‌های ارتباطی در سراسر جهان است. این مدل چارچوب شبکه‌سازی را برای اجرای پروتکل‌ها در شبکه تعریف می‌کند.در ادامه به معرفی لایه های موجود در این مدل می پردازیم:

برای درک بهتر مفهوم این هفت لایه، بهتر است مدل OSI را در ذهن خود تصویر سازی کنید. مدل OSI یک نماد برای درک بهتر از نحوه ارتباط و روش‌هایی است که برای این ارتباط بین دو گره در شبکه انجام می‌شود.

در تصویر بالا، هفت لایه‌ی اصلی را در این مدل مشاهده می‌کنید. روند کلی ارتباط در دو کامپیوتر بالا بدین صورت است که ابتدا یک کاربر یا دستگاه اطلاعات یا داده‌ی خود را بر روی لایه Application قرار می‌دهد (برای مثال یک نامه اداری در مایکروسافت ورد) این لایه آن داده‌ها را به واحدهایی تقسیم می‌کند و به لایه زیرین انتقال می‌دهد.

برای عدم ایجاد مشکل ارتباطی در مقصد در هر لایه اطلاعاتی به این داده‌ها اضافه شده تا به رسانه‌ی انتقال می‌رسد و به سمت کامپیوتر مقصد حرکت می‌کند. زمانی که داده به کامپیوتر مقصد رسید از پایین‌ترین لایه، داده‌های اضافه شده به هر لایه برداشته می‌شود و به لایه‌ی بالا انتقال می‌یابد تا به آخرین لایه برسد و در برنامه‌ی مربوطه نمایش داده شود.

یادگیری مدل OSI چه کمکی به ما می کند؟

یادگیری مدل OSI (مدل مرجع بین‌اللایه‌ای متعامل) برای درک عمیق فرایندها و لایه‌های مختلف در شبکه‌های کامپیوتری بسیار مفید است. در اینجا چندین مزیت برجسته اشاره شده است:

مفهوم‌سازی ساده‌تر: مدل OSI با تقسیم کارکردهای شبکه به هفت لایه‌ مجزا، فرآیندهای پیچیده‌ی شبکه‌ای را قابل فهم‌تر می‌کند.

درک استانداردها: هر لایه در مدل OSI مستلزم استانداردها و پروتکل‌های خاصی است. با درک این استانداردها، می‌توان ارتباطات سازگار و هماهنگ بین دستگاه‌ها و برنامه‌ها را بهتر فهمید.

عیب‌یابی آسان‌تر: توانایی شناسایی مسائل در لایه‌های خاص OSI به عیب‌یابی و رفع مشکلات شبکه کمک می‌کند.

انعطاف‌پذیری: مدل OSI اجازه می‌دهد که تغییرات یا بهبودها در یک لایه را می‌توان بدون اثرگذاری بر لایه‌های دیگر اجرا کرد.

طراحی و پیاده‌سازی معماری های شبکه: شناخت هر لایه و عملکرد آن به طراحان شبکه کمک می‌کند تا معماری‌های شبکه را کارآمدتر طراحی کنند.

تبادل اطلاعاتِ ماژولار: با تفکیک فرایندها در لایه‌ها، ارسال و دریافت اطلاعات به شکل ماژولار و مدیریت شده انجام می‌شود، که این امر سیستم‌های پیچیده را قابل کنترل‌تر می‌سازد

همکاری بین‌المللی: مدل OSI به عنوان یک استاندارد جهانی مورد پذیرش قرار گرفته و به همین دلیل، به تسهیل همکاری و ارتباط بین شرکت‌ها و سازمان‌های مختلف در سراسر جهان کمک می‌کند.

در کل، مدل OSI یک چارچوب نظری است که به کارشناسان آی تی کمک می‌کند تا مکانیزم‌های شبکه‌ای را بهتر درک کنند و به طور موثرتر با مشکلات و فناوری‌های شبکه‌ای جدید مقابله کنند.

در ادامه به معرفی لایه های این مدل به شکل ساده می پردازیم :

مدل OSI را می‌توان با استفاده از یک تمثیل ساده توضیح داد و هر لایه را به شکلی قابل فهم معرفی کرد. در اینجا هفت لایه OS​I و یک توضیح ساده و کاربردی در مورد هرکدام آورده شده است:

لایه فیزیکی (Physical Layer):

مثل: پست‌چی که نامه را به دستتان می‌دهد.

کار: انتقال سیگنال‌های الکتریکی، نوری یا سایر انواع سیگنال‌ها از طریق کابل‌ها، فیبر نوری و دیگر رسانه‌های فیزیکی.

لایه پیوند داده (Data Link Layer):

مثل: کارمندی که نامه را درون پاکت قرار می‌دهد و آدرس دقیق شما را روی آن برچسب می‌زند.

کار: ایجاد ارتباط قابل اعتماد بین دو دستگاه مجاور و اداره جریان داده‌ها از طریق کنترل خطا و همگام‌سازی.

لایه شبکه (Network Layer):

مثل: مسیریابی نامه توسط اداره پست به شهر و محله مقصد شما.

کار: مسیریابی بسته‌های داده (پَکِت‌ها) از طریق شبکه به مقصد نهایی‌شان با استفاده از آدرس‌دهی منطقی مانند IP.

لایه انتقال (Transport Layer):

مثل: تضمین این که نامه‌تان به دست‌گیرنده‌ی مقصد به درستی و بدون خطا می‌رسد.

کار: کنترل انتقال داده‌ها و تضمین رسیدن کامل و مطمئن اطلاعات بسته به مقصد.

لایه جلسه (Session Layer):

مثل: برنامه‌ریزی یک میتینگ با دوستتان و تعیین زمان شروع و پایان آن.

کار: برقراری، مدیریت و قطع جلسات ارتباطی بین دو برنامه‌.

لایه ارائه (Presentation Layer):

مثل: ترجمه نامه‌ای که از خارج کشور آمده به زبانی که شما می‌فهمید.

کار: تبدیل داده به فرمت قابل فهم برای لایه کاربرد و مسئول رمزگذاری، فشرده‌سازی و تبدیل داده‌ها.

لایه کاربرد (Application Layer):

مثل: خواندن نامه توسط شما و ارسال پاسخ در صورت لزوم.

کار: فراهم کردن خدمات شبکه به کاربران نهایی و نرم‌افزارهای کاربردی، مانند ایمیل و مرورگر وب.

این توضیحات ساده کمک می‌کند تا افراد بدون تخصص در زمینه شبکه و فناوری اطلاعات، کلیت وظایف و ترتیب لایه‌های مدل OSI را درک کنند.

تفاوت مدل TCP/IP و مدل OSI در چیست؟

TCP/IP و OSI پرکاربردترین پروتکل های ارتباطی در شبکه می باشند. OSI یک مدل مفهومی بوده که عملاً برای ارتباط استفاده نمی شود. در مقابل، نحوه ارتباط برنامه‌ها از طریق شبکه را مشخص می‌کند. از طرف دیگر، TCP/IP به طور گسترده برای ایجاد ارتباط و تعامل در شبکه، مورد استفاده قرار می گیرد.

مطلب در حال به روز رسانی می باشد ..

مرکز داده فنحاب

اجاره رک و سرور اختصاصی